หากพูดถึงฝืนป่าที่อุดมสมบูรณ์ของโลกใบนี้ หลายๆคนคงนึกถึงป่าอเมซอนแถบๆอเมริกาใต้ หรือไม่ก็ทุ่งหญ้าสะวันนาแถบๆแอฟริกาเหนือ แล้วเอเชียไม่มีป่าที่อุดมสมบูรณ์ให้นึกถึงกันบ้างหรอ วันนี้ Trendy Tour จะพาไปเที่ยวกันที่อุทยานแห่งชาติจิตวัน ประเทศเนปาล

อุทยานแห่งชาติจิตวัน เป็นอุทยานแห่งชาติอุทยานแรกของประเทศเนปาล ตั้งอยู่เชิงเทือกเขาหิมาลัย เป็นบริเวณที่มีร่องรอยอารยธรรมของพื้นที่ที่ราบลุ่มต่ำตราอิ ที่ยังไม่ถูกรบกวน สมัยก่อนพื้นที่ทอดยาวไปตามเชิงเขาของประเทศอินเดียและเนปาล เป็นบริเวณที่เต็มไปด้วยพืชและสัตว์ประจำถิ่น ในอุทยานเป็นที่อยู่ของแรดนอเดียวพันธุ์เอเชีย และเป็นหนึ่งในที่อยู่อาศัยแห่งสุดท้ายของเสือเบงกอล

ภาระกิจหลักของการท่องเที่ยวในครั้งนี้คือตามหาแรดนอเดียว เราเริ่มออกเดินางจากเมืองกาฐมาณฑุ สู่สนามบิน BHARATPUR แล้วนั่งรถต่อไปอุทยานแห่งชาติจิตวันอีกประมาณ 1 ชั่วโมง ถนนหนทางก็อยู่ในเกณฑ์ที่สะดวกพอสมควร เราไปถึงที่จิตวันก็เข้าที่พักและรีบเปลี่ยนเครื่องแต่งกายให้พร้อมลุย เพราะบ่ายนี้เราจะต้องเข้าป่าตามหาเจ้าแรดนอเดียว เมื่อสมาชิกทุกคนพร้อมเราก็นั่งรถของอุทยานฯเข้าไปที่ปางช้างกันก่อน เราใช้เวลาเดินทางไม่เกิน 10 นาทีจากที่พักก็มาถึงลานจอดรถ จุดนี้เราจะต้องแบ่งทีมเป็นทีมละ 4 คนเพื่อนั่งช้างเข้าไปในป่า ซึ่งการนั่งช้างที่นี่ก็ต่างจากวิธีการนั่งช้างในบ้านเรา ทั้ง 4 คนจะหันหลังให้กันอยู่บนหลังช้าง พวกเรายังเกาะกลุ่มเดินเข้าป่าไปด้วยกัน ควาญช้างก็จะชี้ให้ดูสัตว์ต่างๆตามทาง าทิ นกยูง, กวาง, รวมถึงจระเข้ แต่ยิ่งเข้าไปในป่าลึกเราก็ได้ยินเสียงเห่าของสุนัขเห่ารับส่งกันเป็นทอดๆ นี่เรากำลังตกอยู่ในวงล้อมของฝูงหมาป่าอยู่หรืออย่างไร แต่พอได้เห็นต้นกำเนิดของเสียงนี้ สัตว์ชนิดนี้มีหน้าตาเหมือนกวางมาก ชาวบ้านที่นี่เรียกมันว่า Barking Deer และจากนั้นไม่นานควาญช้างเริ่มเดินแยกออกจากกันประมาณว่าจะต้อนอะไรบางอย่างให้อยู่ในวงล้อมของพวกเรา และในที่สุดเราก็ได้เห็นแรดนอเดียวถึง 2 ตัว แม่กับลูกนอนอยู่ด้วยกัน ดูๆแล้วมันไม่กลัวพวกเราเลย มันนอนสบายใจกันอยู่ในที่ของมัน ถ่ายรูปเสร็จสรรพก็กลับที่พัก เราน่าจะเป็นกลุ่มสุดท้ายที่ออกจากป่าเพราะที่ปางช้างไม่มีช้างเชือกอื่นเหลืออยู่แล้ว พวกเรารีบเข้าที่พักล้างเนื้อล้างตัวแล้วออกมาทานอาหารค่ำ ก่อนทานอาหารก็มีการแสดงพื้นเมืองแสดงให้นักท่องเที่ยวได้ชมอีกด้วย

เช้าวันใหม่พวกเราออกไปล่องเรือกันแต่เช้า เรานั่งรถไปที่ท่าเรือ เรือที่นี่ทำจากไม้ต้นเดียวขุดตรงกลางเป็นที่นั่ง พอเราเดินลงไปในเรือแล้ว คนพายเรือจะส่งเก้าอี้ให้เรานั่ง พร้อมแล้ว..และไกด์ท้องถิ่นบอกกับเราว่า ในแม่น้ำที่เราจะล่องนี้ มีจระเข้ด้วย อ้าวววว เฮ้ยยย..ทำไมพึ่งมาบอกเอาตอนนี้หว่า แลวสภาพเรือก็พร้อมที่จะเทเราลงน้ำได้ทุกเมื่อเลย เรือออกจากท่าเรือไม่นานก็ได้ยิ่นเสียงพี่ไกด์บอกกับเราว่านั่นไงๆ จระเข้ …ขุ่นพระ!!! ไม่คิดว่าจได้มานั่งดูจระเข้ในระยะเผาขนขนาดนี้ แต่เอาเถอะ อย่างน้อยมันก็มีตัวเลืออกมากมาย คงไม่ได้พุ่งเป้ามาที่เราคนเดียว เวลาผ่นไปอย่างรวดเร็ว และแล้วภาระกิจเที่ยวป่าจิตวันของพวกเราก็จบลงอย่่างสมบูรณ์
แล้วคอยติดตามการเดินทางครั้งต่อไปของพวกเรานะ

ปล.คลิปวีดีโออยากจะดูสั่นไปหน่อยนะครับ ในยุคนั่นผมใช้กล้องจากโนเกียถ่าย สมัยนั้นยังไม่มีกันสั่น ต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้